Azam Masoumzadeh (ook bekend als Zam Zadeh) is een in Iran geboren illustrator, filmmaker en striptekenaar, gevestigd in Brussel. Haar praktijk beweegt zich vloeiend tussen tekenen, virtual reality en storytelling, zowel digitaal als geprint. Zam creëert zines als ruimtes voor innerlijke dialoog en stille rebellie, vaak zonder tekst, om de emotionele landschappen van vervreemding, verzet en herstel te verkennen.

Haar werk is te zien geweest in Zuid-Korea, Canada, Duitsland en België, en haar zelfgemaakte strips en fanzines vinden hun weg via onafhankelijke boekhandels zoals Rokko en Limerick in Gent. Zam heeft deelgenomen aan diverse zinebeurzen, residenties en immersieve storytelling labs in heel Europa. Haar aanpak is intiem, feministisch en sterk onafhankelijk.

Ckoe is een animator en illustrator uit (tegenwoordig) het oosten van Nederland. Hij maakte animaties voor Sesamstraat, is de maker van Uier en van diverse kartonnen boeken. Ckoe kun je in het wild spotten op een fiets, terwijl hij bijna alles overdenkt. Zijn belangrijkste missie: de wereld net een beetje leuker maken.

Corné van Esterik woont en werkt in Zwolle. In 2024 is hij afgestudeerd bij Comic Design aan ArtEZ Hogeschool van de Kunsten. Corné is onderdeel van het collectief Beeldkeuken, dat gevestigd is in de binnenstad van Zwolle. Hij maakt beeldende verhalen geïnspireerd door de natuur en het menselijke verlangen om samen te zijn.

Floor van den Brink is in 2024 afgestudeerd als striptekenaar aan ArtEZ, Zwolle, en is nu werkachtig als autonoom beeldend kunstenaar, illustrator en striptekenaar. Ze vindt haar inspiratie alledaagse situaties, gedachtegangen, ervaringen en observaties. De vaak kleine tastbare onderwerpen vormen zich in een veelzijdige uitlating.

Deze veelzijdigheid van haar werk komt doordat het verhaal en proces in Floors werk leidend is. Hoe het er uiteindelijk uit gaat zien, wordt gedurende het proces pas duidelijk. Haar oeuvre strekt zicht van verfijnde potloodtekeningen tot geabstraheerde schilderijen en alles wat daartussenin zit.

Hilal Uzuner (1999) groeide op in Nederland bij haar Turkse familie. Haar kunst weerspiegelt de complexiteit van het leven tussen twee culturen. Haar werk onderzoekt thema’s als erfgoed, religie en persoonlijke identiteit en legt alledaagse momenten, rituelen en verhalen vast.

Door traditionele en hedendaagse elementen te combineren, viert ze de schoonheid en rijkdom van haar beide achtergronden. Haar geloof voegt een spirituele laag toe aan haar verkenning van culturele en persoonlijke verhalen, en ze navigeert door de tussenruimtes waar haar ervaringen en innerlijke conflicten ontstaan.

Hilals werk is een weerspiegeling van haar voortdurende zoektocht naar zichzelf en haar plaats in de wereld. Met haar kunst wil ze begrip bevorderen, vooroordelen uitdagen en de diverse elementen vieren die haar identiteit vormen.

Hilde Vermeeren (Arnhem, 2002), is een visuele verhalenverteller die het liefst duikt en wroet in de grafische kunsten. Haar werk is vaak gebaseerd op persoonlijke gevoelens uit het onderbewuste en zijn verhuld in een mythisch aanvoelend jasje.

Tijdens haar maakproces komt ze er vaak pas achter waar het verhaal nou over gaat. Ze zijn daardoor vrij en onderzoekend en bewegelijk. Hilde ziet het maken van beeldverhalen als een verhalenvorm die ontzettend vrij en kneedbaar is, maar ook dicht bij je gedragen kan worden, als een schelpje van het strand en een lievelingssteen in je zak. Een verhaal kan je in de verbeelding trekken en elke keer als je hem leest nieuwe dingen laten ontdekken, allemaal terwijl je het boek in je handen hebt.

Jakob Akemann (2000, Amsterdam) behaalde zijn bachelordiploma Creatief Schrijven (ArtEZ Arnhem) met een stripboek over een depressieve zeester, een artistiek onderzoek naar de schoonheid van verdriet, en een kort verhaal over de enige man ter wereld die zich ervan bewust is dat de wereld volgende week dinsdagmiddag zal vergaan. En hoewel het misschien somber klinkt, is het juist heel grappig.

Met een natuurlijk gevoel voor absurdisme en een groeiende interesse in fotografie begon hij aan zijn masteropleiding Graphic Storytelling (LUCA Brussel), die in juni 2025 zijn eerste echte vrucht afwierp: een stripboek genaamd RAMP. Dit is niet de eerste keer dat Jakob in eigen beheer uitgeeft. Hij heeft al een heleboel zines uitgebracht, een aantal verhalenbundels en twee stripboeken gemaakt, en was medeoprichter van een tijdschrift (De Oswaldt).

Jeroen Funke geeft het meeste van zijn werk zelf uit. Hij overspoelt de wereld als een orkaan met zijn vrolijke kunst in allerlei vormen en maten. Zijn huis barst uit zijn voegen door de verschillende machines, gereedschappen en stapels papier. Met zijn boeken, zines, stickers, kaarten, pins, posters en shirts hoopt hij een glimlach op je gezicht te toveren.

Moos Boeke is een jonge tekenaar en schrijver die zich helemaal gestort heeft op het maken van verhalen. In vorm zoekt hij de grens op tussen poëzie, proza en script, in thematiek valt hij vrijmoedig in herhaling. Hij schrijft over mensen: over liefde, vriendschap, religie en ruzie, net zolang tot hij iets van zichzelf en anderen begrijpt.

Nabberduk is een tekenaar met hart en nieren, tekent vaak veel en soms ook weinig, genereert verhalen en verzinsels en ook loze biografieën uit spinsels.

Marit, de kunstenaar achter Studio Machii, is als illustrator, zinemaker en productontwerper gevestigd in Amsterdam. Ze experimenteert graag met haar werk, zowel qua stijl, medium als storytelling. Dit resulteert enerzijds in grillige figuren in surrealistische werelden en anderzijds in zeer gedetailleerde, met inkt getekende strips.

Vera Wolsink is er als illustrator van overtuigd dat we nooit zullen ophouden met volwassen worden. Ze onderzoekt en belicht vaak persoonlijke dynamiek en hun kwetsbaarheid, altijd op zoek naar menselijke verbinding.

Meer dan het vertellen van een specifiek verhaal streeft ze ernaar de kijker achter te laten met een specifiek gevoel, herkenning of twijfel aan hun ideeën. Ze maakt graag zines en raakt langzaam steeds meer beïnvloed door strips en de striptekenaars om haar heen. Je kunt hier en daar zelfs een paneeltje tegenkomen.

“Ik ben geïnteresseerd in een directe manier van werken, vaak impulsief, associatief en snel. Deze speelse aanpak laat me vaak met kleine puzzels zitten; een behoefte om te reageren op de speelplaatsen van mijn werk en er iets aan toe te voegen of eruit te putten om een ​​verhaal te creëren.”

“Er zijn veel verzonnen regels in deze wereld, ik ben van plan om daar als geheel afstand van te nemen. Als kunstenaar, als vriend, als iemand die je over de stoep ziet huppelen. Ik hoop dat dat voelbaar is in mijn werk.”

Zie Groenen is een kleurrijk persoon en maker van beeldverhalen. Ze houdt ervan om dramatische en psychedelische verhalen te vertellen die vaak lijken op haar eigen leven. Naast al het tekenen geeft ze les in beeldende kunst op een middelbare school en geeft ze creatieve workshops op festivals.

Haar verhaal ‘Tussenjaar’ is een drama over een tienerjongen die worstelt met zijn toekomst en zijn ADHD-diagnose. Hij ontsnapt aan deze worstelingen door psychedelica te gebruiken met een nieuwe vriendengroep. Zie maakt haar tekeningen met potlood en bewerkt de kleuren digitaal.